Dickie (e-Book)

Bij de huizenhoge rododendrons hield hij stil en luisterde. Ze vormden de afscheiding naar een andere grote tuin. Hij had het gevoel dat het kind zich hier schuilhield. Hij wrong zich tussen de vele stammen en takken door. Meteen was hij in een ander universum. De enorme struik was overal om hem heen. De droge aarden bodem was bedekt met dode bladeren. Het rook er vaag schimmelig en toch fris. Stammen van de struik hadden tientallen jaren geleden het hek van de tuin aan de andere kant ontzet, wortels hadden de gemetselde fundatie in stukken en brokken opgestuwd. Bij een gat in het ijzeren hekwerk lag de step, niet helemaal bedekt met dorre bladeren. De man ging op een bemoste zijtak zitten, zo dik als zijn been, die daar horizontaal uit een hoofdstam kwam. 'Ik heb het eten en drinken bij me,' fluisterde hij. 'Er is niemand anders in de buurt.' Tot zijn verrassing kwam het kind niet uit het gat in het hek tevoorschijn, maar roetsjte langs een schuine stam naar beneden, uit de kruin van de rododendron.